به نقل از «آنا»

مواد شیمیایی موجود در خشکشویی‌ها موجب بروز پارکینسون می‌شود

تاریخ انتشار: ۲۸ اسفند ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۷۳۶۴۲۹۸

به گزارش گروه دانش و فناوری خبرگزاری آنا به نقل از (healthline)، محققان مرکز پزشکی دانشگاه روچستر، با بررسی شرایط هفت فرد برجسته از جمله یک ستاره سابق بسکتبال، یک کاپیتان نیروی دریایی و یک سناتور فقید ایالات متحده که در معرض این مواد شیمیایی قرار داشتند ، توانستند ارتباط بین پارکینسون و ماده شیمایی مورد استفاده در خشکشویی را کشف کنند.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

بر این اساس اعلام شد: حلال صنعتی تری کلرواتیلن (TCE)که زمانی برای فرآیندخارج کردن کافئین از قهوه مورد استفاده قرار می گرفت منجر به پارکینسون می شود. با این حال، مقامات دولتی آمریکا در دهه ۱۹۷۰ استفاده از آن را در صنایع غذایی و دارویی ممنوع کردند.

پس از آن، این ماده شیمایی همچنان جزء برخی از محصولات خانگی مانند دستمال‌های تمیزکننده، محصولات بهداشتی، پاک‌ کننده‌های ابزار، پاک ‌کننده‌های رنگ، چسب‌ های اسپری، پاک‌کننده‌ های فرش و لکه‌ برها بود.

در بریتانیا، خشکشویی‌ ها استفاده از این ماده را در اواسط دهه ۱۹۵۰ متوقف کردند اما طبق گفته اداره بهداشت عمومی انگلستان، این ماده هنوز یک عنصر در محصولات تمیزکننده فلزات و چربی‌ زدایی ها و یک حلال استخراج در صنعت تولید نساجی مورد استفاده است.

نتایج این پروژه نشان می دهد: بیش از یک قرن است که تری کلرواتیلن سلامت کارگران را تهدید کرده و هوایی که تنفس می کنیم و آبی که می نوشیم را آلوده کرده است. با این حال استفاده جهانی از آن نه تنها کاهش پیدا نکرده که در حال افزایش نیز است.  

به گزارش آنا، نتایج یک مطالعه جهانی در سال ۲۰۱۳ نشان داد که تری کلرواتیلن خطر ابتلا به بیماری عصبی را شش برابر افزایش می دهد. این ماده شیمیایی همچنان به عنوان یک عامل چربی زدا عمل می کند. دکتر دورسی و تیمش که در این مطالعات به بررسی دقیق ماده فوق پرداختند، معتقدند: این ماده شیمیایی سمی ممکن است باعث افزایش تعداد موارد بیماری پارکینسون در سراسر جهان شود.

در حال حاضر حدود یک میلیون نفر در ایالات متحده از عارضه پارکینسون رنج می برند و پزشکان هر ساله این بیماری را در ۶۰ هزار آمریکایی تشخیص می دهند.

این مطالعه افرادی که به این بیماری مبتلا شدند را مورد بررسی قرار داده و جزئیات آنها را با هم مقایسه کرده نشان داد تاثیر این ماده در دوره ای از زندگی آنها قابل توجه بوده است.

برای نمونه برایان گرانت که ۱۲ سال در تیم بسکتبال NBA بازی کرد، در ۳۶ سالگی پارکینسون گرفت.

همچنین محققان احتمال می دهند وی در سه سالگی در معرض تری کلرواتیلن قرار گرفته باشد. پدر برایان، یک تفنگدار دریایی ایالات متحده بود که در کمپ لژون مستقر بوده جایی که مشخص شد ماده شیمیایی تری کلرواتیلن آن پایگاه نظامی را آلوده کرده بود.   

به گزارش آنا، امی لیندبرگ زمانی که به عنوان کاپیتان نیروی دریایی ایالات متحده خدمت می کرد به طور مشابه در آنجا حضور داشت. وی ۳۰ سال بعد به بیماری پارکینسون مبتلا شد.

در حال حاضر سطوح تری کلرواتیلن در آب‌های زیرزمینی، آب آشامیدنی، خاک و هوای بیرون و داخل ساختمان ها وجود داشته و این امر نیاز به نظارت دقیق ‌تری دارد و این اطلاعات باید با کسانی که در نزدیکی مکان‌های آلوده زندگی و کار می ‌کنند به اشتراک گذاشته شود. علاوه بر این، این تیم خواستار پایان استفاده از این مواد شیمیایی است.

شرح کامل این مطالعه و نتایج حاصل از آن در اخرین شماره مجله بیماری پارکینسون (Journal of Parkinson’s Disease) منتشر شده و قابل دسترس است.

انتهای پیام/

منبع: آنا

کلیدواژه: پارکینسون بیماری پارکینسون ایالات متحده

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت ana.press دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «آنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۷۳۶۴۲۹۸ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

از دجله تا راین!/کدام کشور اروپایی رکورددار تجهیز صدام به تسلیحات شیمیایی بود؟

روزنامه آلمانی «بیلد زایتونگ» روز ۱۳ اردیبهشت سال۱۳۶۷ نوشت: «در جنگ ایران و عراق حداقل ۱۶ شرکت آلمانی مظنون به مشارکت در برنامه‌های تسلیحاتی عراق هستند و دادگستری آلمان مشغول تحقیق در این زمینه است».

به گزارش ایسنا، روزنامه قدس نوشت: روزنامه پرطرفدار «بیلد» اولین و آخرین رسانه آلمانی نبود که در این باره مطلب منتشر کرد همچنان ‌که شرکت‌ها و مؤسسات آلمانی دخیل در فروش تسلیحات شیمیایی به عراق  فقط همین ۱۶ شرکت نبودند.

یک قُلُپ گاز خردل
حتی تصاویر به جا مانده از کشتارهای شیمیایی، اسناد و مدارک به جا مانده و عکس و فیلم‌های جانبازان شیمیایی نمی‌توانند برای جوانان و میانسالان نسل امروز، آن طور که شاید و باید از هولناکی سلاح‌های شیمیایی بگویند. هیچ‌کدام از تصاویر حتی اگر زبان باز کنند نمی‌توانند از زبان رزمنده‌ای که ناغافل و ناچار در معرض گاز «عامل اعصاب» قرار گرفته، مردمک چشم‌هایش منقبض شده، عضلاتش بی حس و حال می‌شوند و سلسله اعصاب مربوط به سیستم تنفسی‌اش یکی‌یکی از کار می‌افتند، حرف بزنند و بگویند تا یکی دو ساعت دیگر که مرگ قرار است برسد، چه حالی دارد و چه درد جانکاهی را تحمل می‌کند. همان‌طور که نمی‌توانند به من و شما درست و حسابی بفهمانند، گاز خردل چه بر سر پوست دست و صورت آدم می‌آورد و تاول‌های هولناکش با ریه رزمنده‌ای که آن را تنفس کرده چه می‌کند. «عامل خون» یعنی چه و با آدم چه می‌کند...؟

کارخانه‌اش را ببر
درباره نقش کشورهای غربی در کمک نظامی به صدام که هیچ، درباره نقش آن‌ها و ردپایشان در تجهیز ارتش بعثی به انواع و اقسام سلاح‌های ممنوعه و مرگبار شیمیایی، در همان سال‌های آخر جنگ افشاگری‌های زیادی شد. در میان کشورهای همیشه مدعی حقوق بشر، انسانیت و آزادی، آلمانی‌ها گویا، گوی سبقت را در کمک شیمیایی به بعثی‌ها ربوده بودند. این را براساس اعتراف‌های اندک‌اندک رسانه‌های غربی و بعدتر اعتراف‌های خود آلمانی‌ها می‌گوییم. «اشپیگل» چند سال بعد و زمانی که نشریات دیگر اروپایی و یا آمریکایی جسته و گریخته افشاگری‌های محدودی درباره آزمایشگاه و کارخانه مواد شیمیایی در ساحل دجله، شهر سامرا و... انجام دادند، در سلسله گزارش‌های مفصل نه‌تنها از ارسال سلاح‌های شیمیایی بلکه از انتقال کارخانه و تکنولوژی ساخت مواد مرگبار شیمیایی توسط آلمان خبر می‌دهند. فقط در یک مورد آن تاجر عراقی «علی قاضی» که با وساطت رئیس‌جمهور و وزیرخارجه وقت آلمان از زندان‌های عراق آزاد شده و به آلمان برگشته، در هامبورگ شرکت صادرات و واردات راه می‌اندازد و با همکاری یک افسر عضو سازمان ضدجاسوسی آلمان غربی، ترتیب صدور یک کارخانه تهیه سلاح‌های شیمیایی به عراق را می‌دهد. این کارخانه سالیانه یک‌میلیون و ۷۶۰ هزار تن مواد شیمیایی را به گازهای کشنده خردل و تابون تبدیل می‌کند.

نه حتی یک یورو!
رسانه‌های مختلف ایرانی و غیرایرانی یک بار همزمان با آغاز شرارت  تکفیری‌ها در سوریه که وزیرخارجه آلمان بابت احتمال استفاده دولت سوریه از تسلیحات شیمیایی ابراز نگرانی کرد و بار دیگر همزمان با بالاگرفتن اغتشاشات در ایران و اشک تمساح ریختن دولتمردان آلمانی برای مردم ایران، از سال‌های جنگ تحمیلی نوشتند و به آلمانی‌ها یادآور شدند در دهه ۶۰ حداقل ۸۰ شرکت آلمانی به صدام تسلیحات شیمیایی یا تکنولوژی تولید آن را می‌فروخته‌اند! آشنایی با سابقه و سرانجام فقط یکی از این شرکت‌ها بد نیست: «شرکت «Imhausen-Chemie» که پای ثابت فروش تسلیحات شیمیایی به عراق است یک شرکت مثلاً دارویی- شیمیایی است که سال ۱۹۱۲ پایه‌گذاری شده و در طول جنگ دوم جهانی هم سراغ تولید مواد شیمیایی فوق‌خطرناک و مرگبار رفته است. در دهه۸۰ میلادی صادرکننده مواد شیمیایی مرگبار به عراق و لیبی بوده، مواد ممنوعه‌ای همچون اکستازی را صادر می‌کرده و... بنا به نوشته «اشپیگل» بعدها و با اعلان ورشکستگی شرکت و افشاگری رسانه‌ها، تحت پیگرد قرار می‌گیرد، اما مقام‌های دولتی آلمان به‌شدت از آن حمایت می‌کنند. در نهایت این شرکت نه به خاطر فروش تسلیحات شیمیایی به عراق، بلکه به خاطر تولید مواد روانگردان و فروش آن‌ها به لیبی فقط محکوم به پرداخت جریمه نقدی می‌شود، مالکش مدتی به زندان رفته و بعد به بهانه بیماری آزاد می‌شود و به قول اشپیگل حتی یک یورو از ثروت کلانی که اندوخته، توسط دولت ثبت و ضبط نمی‌شود!  

انتهای پیام